Over Tango

Tango is meer dan danspassen en technieken. Het is breed omvattende term voor dans, muziek, poëzie, theater en een unieke vorm van expressie van de verschillende nuances van emoties. Het is een uiting van subtiele erotiek, droefenis, passie en nostalgie.

Tango

De tango is ontstaan in de 19e eeuw in Argentinië. Begin 20e eeuw begon de tango ook in de theaters een plaats te krijgen, zowel in bals als door zangers die in de theaters optraden. Aanvankelijk was de tango een van de vele lokale dansen, die snel populair werd onder de hele bevolking omdat het zich verspreide via theaters en straatmuzikanten van de buitenwijken van de steden naar de achterbuurten van Buenos Aires, waar honderdduizenden Europese immigranten leefden. De ontwikkeling van de tango is beïnvloed door de culturen van veel verschillende volkeren die elkaar ontmoeten in deze smeltkroes, van de oorspronkelijke Indiaanse tot Europese tot Afrikaanse culturen. Daarom wordt de tango vaak de muziek van de immigranten in Argentinië genoemd.

Orquesta Tipica

De tango wordt traditioneel gespeeld door een sextet, wat bekend staat als orquesta tipica, en waarin de bandoneon een bepalend instrument is.

Carlos Gardel

Carlos Gardel (11 december 1890- 24 juni 1935) is een van de meest prominente figuren in de tango historie. Hij belichaamt de ziel van de tangostijl. Hij was een zanger, componist, liedschrijver en filmacteur. Door zijn vroege overlijden door een vliegtuigongeluk is hij een archetypische tragische held geworden wiens dood door heel Zuid-Amerika werd betreurd.

Tango era's

De tango kent verschillende periodes die gekenmerkt worden door hun eigen stijl. De Epoca Oro besloeg de periode van ongeveer 1935 tot 1952.Deze periode was een bloeitijd van de meeste beroemde orkesten en zangers. Deze periode had natuurlijk niet tot stand kunnen komen zonder de meesterwerken van de Oude Garde (Guardia Vieja) uit het einde van de 19e en de eerste decennia van de 20e eeuw.

Tussen 1952 en 1980 heerste de Tango Nuevo waarvan Astor Piazzolla de grootste exponent was. Meer recent is de Neo tango ontstaan, waarin bijvoorbeeld elektronische instrumenten worden gebruikt en de muzikanten niet specifiek het stramien van de klassieke tango volgen.

Lunfardo

Veel van de teksten van de liedjes zijn geschreven in het lokale dialect van de steden rond de Rio de la Plata, het Lunfardo. Deze liedjes zijn voornamelijk liefdesliedjes en uiten emoties en verdriet gevoeld door mannen en vrouwen. Het Lunfardo is ontstaan als een bargoens in de gevangenissen. Begin 20e eeuw is het via de tangoliederen verspreid door alle lagen van de bevolking in Argentinië en Uruguay.

Milonga

De tango wordt gedanst in speciale locaties die milongas worden genoemd. In Europa is het echter gebruikelijk deze plaatsen tango salons te noemen. Milonga refereert ook naar een bepaald muzikaal genre.

De muziek die in een milonga of salon wordt gespeeld is afwisselend de tango, wals en milonga muziekstijl. Gewoonlijk worden drie tot vijf nummers van een stijl achter elkaar gespeeld. Dit wordt een tanda genoemd. De tandas worden soms gevolgd door een kort muzikaal intermezzo, de cortina.

De tango wordt in de salon gedanst in een cirkelbeweging van dansende paren tegen de klok in. Het past niet om deze draaiende stroom van geconcentreerde dansers te doorkruisen, iedereen zal met de draaibeweging meegaan.

Het is gebruikelijk dat de danspartners in de salon elkaar afwisselen. In de salons in Argentinië gelden bepaalde ongeschreven regels. Bijvoorbeeld de cabeceo, waarmee de man door een hoofdknik een dame uitnodigt met hem te dansen.

De milonga wordt traditiegetrouw afgesloten met het tangonummer La Cumparsita (de kleine parade), geschreven in 1916 in Uruguay en is een van de meest bekende en herkenbare tangonummers.

Disclaimer | Copyright